همشهری آنلاین - مهدی تهرانی: نوآوری‌های الکساندر پین سینماگر ۵۲ ساله آمریکایی در بیان چالش‌های زندگی‌های خانوادگی همیشه جذاب است. نبراسکا جدیدترین فیلم اوست که شاید و به نوعی ما را به یاد دیگر ساخته او یعنی در باره اشمیت بیاندازد.
نبراسکا که در اسکار 2014 در 6 بخش نامزد دریافت جایزه شده یک فیلم مستقل جمع و جور است که الکساندر پین با بودجه کمی آن را ساخته و اکران محدودی نیز داشته است.
پیش از این در همین صفحه؛ نقد این فیلم را با عنوان نبراسکا؛ یک کمدی درام جاده‌ای تقدیم کرده بودیم. داستان نبراسکا اما باز هم به علایق همیشگی الکساندر پین یعنی چالش‌های خاص زندگی بین نسل قدیم و جدید در یک خانواده می‌گذرد.
داستان از این قرار است که پدر پیر خانواده بواسطه دریافت نامه‌ای تصور می‌کند که برنده‌ی پول هنگفتی شده است. او که تقریبا اعصاب درستی ندارد تصمیم می‌گیرد برای دریافت این جایزه تا نبراسکا برود و در این مسیر که مستلزم گذراندن 4 ایالت است پسرش دیوید نیز همراه اوست. در طی این مسیر است که همان چالش‌های گفته شده باز هم روی می‌دهد...
الکساندر پین بارها و بارها و هردفعه با نوآوری‌های دلنشینی به بیان این معضل پرداخته بود. با این همه نبراسکا به لحاظ سبک ساختاری و حتی شیوه تولید نیز با همه آثار قبلی پین از دریاره اشمیت گرفته محصول 2002 تا فیلم فرزندان محصول 2011 متفاوت است.
نبراسکا که به صورت سیاه و سفید ساخته شده وصف زندگی چند روزه یک پدر و پسر است. بروس درن 77 ساله در نقش وودی گرانت در نبراسکا نقش محوری دارد و دوباره به قله بازیگری برگشته است. جون سکوئیب 84 ساله نیز در مقام بازیگر مقابلش واقعا عالی کار کرده و نقش کیت گرانت را احساسی و باور پذیر درآورده است.
